مشخص نبودن مکتب - روش و معیاار دریک گفتگو، آن بحث بی اعتبار است...

مشخص نبودن مکتب – روش – معیار دریک گفتگو، آن بحث بی اعتبار است.

بسیار پیش می آید افرادی در یک بحث در هرمکان اظهارنظر در خصوص موضوعی می کنند، دراین میان شما بعنوان مخاطب یا فرد شرکت کننده در آن حوزه باید نکات زیر را به خوبی مد نظر قرار دهید.

وقتی فردی در خصوص موضوعی اظهارنظر یا اقدام به پاسخ گویی می کند، باید مواضع او روشن، مشخص و معلوم باشد این مواضع شامل مکتب – روش – معیار است. مثلا وقتی فردی در مورد موضوع الف اظهارنظر می کند باید مشخص باشد که از چه مکتبی و با چه روشی (این قسمت خیلی مهم است) و معیار او دربررسی موضوع چیست.

شما فکر کنید که برای خرید میوه به بازاری می روید، هرکسی ترازوی خود را دارد و معیار سنجشش منحصر به فرد است، طبیعی است که وقتی شما میوه خود را خریده اید (نظرات فرد مقابل را می شنوید) اگر آن را با ترازوهای دیگر (معیار مشخص در سیستم مشخص) وزن کنید جواب یکسان نمیگیرید و اصلا نمی توانید با روش یکسان که انتظار می رود نتایج یکسان برای معیار مشخص (وزن) بگیرید. مثل این مورد که 5 نفر می خواهند در مورد موضوعی واحد اظهارنظر کنند، و هرکدام از 5 مکتب متفاوت به شیوه های مختلف و معیار گوناگون و غیریکسان آن موضوع را مورد بررسی قرار می دهند، طبیعی است که به یک نتیجه واحد نرسیم و در آخر بحث تبدیل به جدل شود. در عین حال هر 5 نفر هم اگر مقید به مکتب، شیوه و معیار برخاسته از مکتب باشند، درست بگویند، این درست بودن نسبی بوده و نسبت به مکتب آنها است نه نسبت به یکدیگر، یعنی کسی که از مکتب کانت موضوعی را بررسی می کند، در مقابل مکتب هگل درست تر بگوید این قضیه درست نیست. در مکاتب رویکرد های متفاوت داریم. پس نتیجه این شد که وقتی در بحثی شرکت میکنید و فرد مقابل شما اقدام به اظهارنظر می کند، باید مواضع روشن داشته باشد و این مواضع روشن در سه قسمت قابل حصول است: مکتب – روش – معیار. در این حالت است که اگر شما هم آگاه به آن مکتب باشید از همان مکتب با طرف بحث کنید وگرنه بحث تبدیل به جدل شده و نتیجه ایی گرفته نخواهد شد، همانطور که در کل تاریخ این قضیه مشخص شده است. مسئله  دیگر این است که، فکر کنید در خصوص یکی از مواضع زیر می خواهید بحث کنید و یا سوالی را جواب بدهید:

نظریه شناخت، ارزش شناسی – اخلاق و فلسفه های حیات – فلسفه اجتماعی، سیاسی و حقوقی – فلسفه مذهب – ماهیت جهان – جایگاه انسان در جهان – خیر و شر – ماهیت خداوند – تقدیر و اراده آزاد – روح و جاودانگی – انسان و حکومت – انسان و آموزش – ذهن و ماده – صور ذهنی و تفکر – حسن و قبح – علم – هنر – اخلاق و ...

یک راه این است که از دیدگاه فیلسوفانی از قبیل، ارسطو – افلاطون – دکارت – لایب نیتس – هابز – هیوم – ولف – کانت – فیشه – نیچه – هوسرل – هایدگر - دوبیران – سارتر – بنتام – راسل – ویتگنشتاین و .... موضوع را بررسی کنید یعنی بررسی نظریه شخصی فیلسوف، راه دوم بررسی از دیدگاه مکتب آنهاست، اگزیستانسیالیسم – رئالیسم – ایده آلیسم – و ..... که بازهم در هردومورد باید مکتب – روش – معیار مشخص باشد.

بسیار دیده می شود عده ایی که اظهارفضل می کنند چنان آشی می پزند که هرجمله آن مربوط به یک مکتب است و اصلا نمی توان فهمید مواضع طرف چیست! هرچیزی بگویید یک چیز دیگر می گوید و آخر شماهم متهم به نفهمی و نادانی و مغلطه می شوید!!!. بهترین راه این است سکوت کنید یا از جمع خارج شوید. ارزش شما بیشتر از این است که دقایق عمر خود را صرف شنیدن خزعبلات و اراجیفی کنید که از توهمات افراد بر می آید و کل عمرشان یک کتاب کامل از یک فیلسوف یا مکتب نخوانده و تمام سوادشان به اندازه بریده جراید فیس بوکی و ... است.