آهنگی زیبا از ایرج بسطامی که خدایش بیامرزد پدرم نیز مثل من این اهنگ را دوست داشت

امشب شب جمعه است توفیق ندارم بیام سرخاکت امان از.......

امشب شب جمعه است باباجون دلم برات تنگ شده برای شعر گفتن هایت برای نوازش کردن هات برای شنیدن صدای مهربانت برای دیدن چشم های مهربانت  چشمهایی که لحظه اخر دیگه ............ چرا زود رفتی و شب و روز را بر ما سخت کردی باید چه کنم؟ ارام نمی شوم ........با این وبلاگ با تو حرف میزنم احساس میکنم میبینی و می شنوی  . من با تو زندگی می کنم

                 خدایا صبر بده

شعری زیبا از ناصر خسرو به خدا که هیچکس را ثمر انقدر ندارد که ........

" همه روز روزه بودن همه شب نماز کردن
همه سال حج نمودن سفر حجاز کردن
ز مدینه تا به کعبه سر و پابرهنه رفتن
ز ملاهی و مناهی همه احتراز کردن
شب جمعه ها نخفتن به خدای راز گفتن
به خدا که هیچکس را ثمر آنقدر ندارد
که به روی نا امیدی در بسته باز کردن

به معلمت بگو این صفحه را پاره کردم تا به جای چوپان درغگو درس جدید : " نماینده دروغگو " را تدریس کند.

روزی معلم سر کلاس به یکی از شاگردان گفت درس چوپان دروغگو را بخوان.
بچه زد زیر گریه و گفت : نمی توانم آقا معلم!
معلم پرسید: چرا؟
بچه پاسخ داد: آقا! پدرم این صفحه را از کتابم پاره کرده.
معلم بر آشفت و جویا شد : به چه دلیل؟

بعضی ها هستند که زودتر از طبیعتشان پیر میشوند،اما باور کنید...

بعضی ها هستند که زودتر از طبیعتشان پیر میشوند، اما باور نباید کرد که جوانی، پیش از وقت در اینجور آدم ها میمیرد. نه، جوانی پنهان میشود ومیماند. مثل چیزی که شرمنده شده باشد در دهلیزهای پیچاپیچ روح، رخ پنهان میکند. چهره نشان نمیدهد، اما هست. هست و همیشه در کمین است و پی فرصتی است، یا مهلتی، تا خود را بروز دهد. چشم براه است و همین که روزگار نقاب عبوس را از چهره ی آدم پس بزند، جوانی هم زبانه میکشد و نقاب کدورت را بی باقی می درد. جوانی دیگر مهلتی به دل افسردگی و پریشانی نمیدهد. غوغا میکند، آشوب. همه چیز را به هم میریزد. سفالینه را میترکاند. همه ی دیوارهای را که برگِرد روح سر بر آورده اند، در هم میشکند. ویران میکند!

                      جای خالی سلوچ /محمود دولت آبادی /نشرچشمه

برای کسی که هشیاری را پیوسته و دمادم پاس می‌دارد، سازه‌ای به نام شخصیت بی‌معنا می‌شود...

صور عمومی از شخصیت مجموعه‌ای از خصلت‌‌های باثبات در یک فرد به خصوص است که اگر آن صفات را نسبتا پایدار بنامیم تقریبا با تعریف شخصیت در روان‌شناسی نیز همسو می‌شود. از طرفی نباید تفاوت بین پایدار و نسبتا پایدار را سطحی نگریست، زیرا وقتی می‌گوییم شخصیت فردی ثابت است آن را یک سیستم بسته و شیءگونه پنداشته‌ایم و زمانی که می‌گوییم شخصیت نسبتا باثبات است یعنی با این‌که الگوهایی را می‌توان در گفتار و کردار فرد تشخیص داد ولی همزمان پویایی و بداهگی نیز قابل تشخیص است که خاصیت هر موجود حقیقتا زنده‌ای‌ست، بالاخص که این موجود، انسانی باشد واجد اراده‌ی آزاد. همین قید نسبتا به ظاهر ساده تفاوت بین مردگی و زندگی‌ست.

آفت ادراک.....

آفت ادراک آن قالست و حال
خون بخون شستن محالست و محال
                                                                        حصرت مولانا

این جهان کوه است و فعل ما ندا بازگردد هر ندائی را صدا!!

توضیح کتاب درباره ی عشق ا نقصان معشوق را نمی‌بینیم..

توضیح کتاب درباره ی عشق ا نقصان معشوق را نمی‌بینیم... و حتا شاید آن را حسن بشماریم... فقط شاید با پایان‌ یافتن عشق بتوان واقع‌گرایانه نگریست و نقایص را دریافت...

ما نقصان معشوق را نمی‌بینیم...

ما نقصان معشوق را نمی‌بینیم... و حتا شاید آن را حسن بشماریم... فقط شاید با پایان‌ یافتن عشق بتوان واقع‌گرایانه نگریست و نقایص را دریافت...
لارنس تامس در مقاله‌ی "دلایلی برای عشق ورزیدن" می‌گوید:
وقتی تو با کسی مناسبات رمانتیک داری تقریباً هیچ چیزی در او نیست که به آن عشق نورزی. وقتی عاشق کسی هستی تقریباً همه چیز او را دوست داری. در واقع در قلمرو عشق رمانتیک تقریباً همه چیز ممکن است