فقیهى پارچه‏هاى کهنه و ژنده را جمع کرده میان عمامه...........

فقیهى پارچه‏هاى کهنه و ژنده را جمع کرده میان عمامه خود گذاشته بود تا عمامه‏اش در مجالس و محافل بزرگ جلوه کند کهنه در درون پارچه تازه بود و ظاهر عمامه خیلى خوب و تازه جلوه مى‏کرد ظاهرش چون حله بهشتى و چون منافقان باطنش زشت و رسوا بود پارچه‏هاى جبه و پوستین و پنبه و کهنه در درون آن عمامه مدفون شده بود عمامه را بسر نهاده و صبح بسوى مدرسه مى‏رفت تا شاید با این وضع و هیکل گشایشى در کارش حاصل شود در کوچه تاریکى دزدى منتظر ایستاده بود همین که فقیه رسید عمامه‏اش را ربوده رو بفرار نهاد فقیه صدا زد که اى پسر اول عمامه را باز کن آن وقت ببراین طور که با چهار پر و چهار نعل مى‏دوى آن سوغاتى را که مى‏برى باز کن و ببین‏ باز کن و با دست امتحان کن آن وقت حلالت باشد ببر

وقتى عمامه را باز کرد همینطور که مى‏دوید هزاران تکه ژنده و پنبه کهنه در راه همى‏ریخت‏ از آن عمامه بزرگ تو در تو فقط یک متر پارچه کهنه بدستش باقى ماند آن پارچه کهنه را بر زمین کوفته گفت اى متاع قلب از این دغل‏بازى مرا از کار در آوردى‏ گفت بلى دغل‏بازى کردم ولى از این دغل‏بازى ترا آگاه کردم تا نصیحتى بتو کرده باشم.

مثنوی دفتر چهارم بیت 1578