شهر عشق

به یاد معلمی عاشق آقا رضا ایزی تقدیم به همه ی دوستان و دانش آموزان و ..

شهر عشق

به یاد معلمی عاشق آقا رضا ایزی تقدیم به همه ی دوستان و دانش آموزان و ..

شهر عشق

این وبلاگ فضایی است برای درد دلهای دوستانه و ذکر خاطرات .....
ستایشگر معلمی هستم که اندیشیدن را به من آموخت نه اندیشه ها را...

همه میپندارند،
که عکس پدرم را ؛
به دیوار خانه ام آویخته ام!
اما نمیدانند
که دیوار خانه ام را ،
به عکس پدرم تکیه داده ام...

  • ۰
  • ۰

👒

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇



گفتم ای دل، نروی؟

       خار شوی، زار شوی

                بر سرِ آن دار شوی

                    بی بَر و بی بار شوی


نکند دام نهد؟

   خام شوی، رام شوی؟

               نپَری جلد شوی،

                      بی پر و بی بال شوی؟

نکند جام دهد؟

     کام دهد، ازلب خود وام دهد؟

           در برت ساز زند، رقص کند،

                    کافر و بی عار شوی؟


نکند مست شوی

    فارغ از این هست شوی؟

        بعد آن کور شوی،

              کر شوی، شاعر و بیمار شوی؟


نکُنَد دل نکَنی،

           دل بکَنَد،

              بهرِ تو دِل دِل نَکُنَد؟

                    برود در بر یار دگری

                         صبح که بیدار شوی


◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆


  • ۹۵/۰۳/۰۴
  • نادیا ایزی

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی