شهر عشق - تقدیم به نازنین پدرم
فروغ فرخزاد میگه:
چقدر هفتاد ٬ هشتاد سال کم است برای دیدن تمام دنیا!!!
برای بودن با تمام مردم دنیا!!!
چقدر حیف است که من میمیرم و غواصی در عمق#اقیانوسها را تجربه نمیکنم!!!
میمیرم و حداقل یکبار زمین را از روی کره ماه نمیبینم!!
و دلم میخواست یکبار هم که شده از ارتفاعی بلند پرواز میکردم!!
دلم میخواستهایْ منْ زیادند٬
#بلندند٫
#طولانیاند٫
اما مهمترین#دلممیخواست های من این است که:
#انسانباشم٬ انسان بمانم و انسان محشور شوم!!!
چقدر وقت کم است تا وقت دارم باید مهر بورزم ٫ وقت کم است باید خوب باشم!!!
#مهربانباشم!!!
و دوست بدارم همهٔ زیبایی ها را!!!
می گویند: انسان های خوب به بهشت می روند٫ اما من میگویم٫ انسان خوب هر جا که باشد٫ آنجا بهشت است.
جمله آخر این شعر تقدیم به تو نازنین
بابا جونم با رفتن تو از کنار من بهشت برای من یکی که تمام شد لحظه لحظه بهت فکر میکنم همش به امید آنکه زودتر ببینم دعا می کنم
