جواب جناب حاکمی دوست گرانقدر به شعر مورد تاکید شده ی پدرم

چو رسی به طور سینی ارنی نگفته بگذر      که نیرزد این تمنی به جواب لن ترانی

این شعر هم پاسخی به شعر ابوی گرامیتان:

تو آب حیاتی که در تن روانی

تو آن نازنینی که در غیب بینی

نگفتند هرگز تو را لن ترانی

چه می نوش کردی چه روپوش کردی

تو روپوش می‌کن که پنهان نمانی

چه جنت چه دوزخ توی شاه برزخ

برانی برانی بخوانی بخوانی

تو آن پهلوانی که چون اسب رانی