چیزی که نمی توانم تحمل کنم آدم های توخالی است. وقتی با آنها روبرو می شوم نمی توانم تحملشان کنم و آخرش حرف هایی را می زنم که نباید بزنم.
تنگ نظرهای عاری از تخیل، مدارا نکردن، نظریه های بریده از واقعیت، اصطلاحات توخالی، آرمان های عاریتی، نظام های انعطاف ناپذیر، اینها چیزهایی هستند که واقعا باعث ترسم می شوند. آنچه راستی راستی ازش می ترسم و بیزارم. دلم می خواست می توانستم به اینجور آدم ها بخندم، اما نمی توانم...»
کافکا در کرانه- هاروکی موراکامی
- ۹۴/۱۱/۱۳
هرکه را بر این سرای آمد نانش دهید،آبش دهید از دینش مپرسید که هرکه را به نزد خدای رحمان به جانی ارزد در نزد بوالحسن به نانی ارزد.
ابوالحسن خرقانی استاد خواجه عبد الله انصاری
اصل اول یا سوم منشور ملل متحد
تازه دین اکتسابی است.خالی وتهی بودن بعضی خلق الله شاید اکتسابی هم نباشد.جسارتا حقیر خوف آن دارم که عیب نقاش می نکنم